Kukla
Görünmez bağlarından habersiz, uzaklara kaçmaya yeltenen, kötü bir oyunun iyiyi görmek üzere programlanmış kuklaları gibiyiz.
Her gün yenilen bir umudu, her yeni gün için yeniden tazeleyen, hep başkaldıran…
Haksızlıktan yorulmuşuz, uzakları özlemekten de. Buna rağmen çiçekler büyütüyoruz bahçelerde.
Hiçbir zaman duymayacak, duysa da anlamayacaklar için sözler biriktiriyoruz.
Büyütüyoruz, biriktiriyoruz ama gidemiyoruz.
Yazar: Nihal Yuvacan