Bugün 19 Nisan, babamın 2. ölüm yıldönümü. Arzu ile farklı yıllarda ama birbiri ardına günlerde kaybetmişiz babalarımızı, dün o özlem dolu bir paylaşımla babasını anarken, ben ‘Niye diye sorduğumuz ne çok soru var’ diye yazdım ona.

Arzu şöyle cevap verdi: “Nisan babaların bahara karışma ayı mı ki acaba?

İnceden bir değip geçti kalbime bu cümle. İki yetişkin değil de bir bankta yanyana oturan iki hüzünlü çocuktuk o an.

Bahara karıştıklarını düşünmek istiyorum ben.

Karanlık geçen bir günde birden açan güneşte, kış boyu boynunu büken çiçeğin birden güçlenerek başını kaldırmasında, yorulmuş, kuru yapraklı bir ağacın ayakta, kahramanca tomurcuklanmasında kimsenin tahmin edemediği gizli bir baba dokunuşu olmalı.

Gölgesinin çiçeğin üzerine geldiğini görüp kendisine ondan küpe yapan bir kızın babası olmak belki de bunu gerektirir babacım. Belki sen de gerçekten oralarda bir yerlerdesindir, oralarda bir yerlerdesinizdir annemle birlikte.

Yazar: Nihal Yuvacan